Θυμάμαι πολύ καλά τη στιγμή. Αγναντεύαμε τη θάλασσα και τον πυρωμένο ορίζοντα. Και τότε η Άννα με ρώτησε: «Αν είχα κάνει κάτι κακό, θα μ’ αγαπούσες ακόμη;»
Εσείς τι θα απαντούσατε στη θέση μου; Η Άννα ήταν η γυναίκα της ζωής μου, σε τρεις βδομάδες θα παντρευόμασταν. Φυσικά θα συνέχιζα να την αγαπάω, ό,τι κι αν είχε κάνει. Τουλάχιστον έτσι νόμιζα… Τότε όμως ψαχούλεψε την τσάντα της με χέρια που έτρεμαν, έβγαλε μια φωτογραφία και μου την έδωσε.
«Εγώ το έκανα αυτό.»
Άναυδος, ανακάλυψα το μυστικό που έκρυβε και κατάλαβα ότι η ζωή μας είχε αλλάξει για πάντα. Σοκαρισμένος, σηκώθηκα κι έφυγα χωρίς να πω λέξη.
Όταν γύρισα, ήταν πια αργά, η Άννα είχε φύγει. Κι από τότε ψάχνω να τη βρω.
