Η Ανατολική Μεσόγειος είναι το σημείο συνάντησης της Δύσης και της Ανατολής, του οικονομικού βορρά και νότου, αλλά και τριών μεγάλων θρησκειών: του Χριστιανισμού, του Ισλάμ, και του Ιουδαϊσμού. Λόγω της στρατηγικής της θέσης, έχει αποτελέσει διαχρονικά πεδίο σημαντικών διεκδικήσεων, οι οποίες οδήγησαν ακόμα και σε πολέμους –άμεσους ή δι’ αντιπροσώπων. Τα τελευταία χρόνια, σε αυτές τις διεκδικήσεις ήλθε να προστεθεί μια σημαντική ανακάλυψη: οι υποθαλάσσιες πηγές ενέργειας.
Γεωπολιτικές μελέτες δείχνουν ότι αυτή η νέα ανακάλυψη θα αλλάξει ριζικά τους όρους του παιχνιδιού στην περιοχή, και οι συγγραφείς αυτού του βιβλίου διερευνούν την έκταση των αλλαγών και το εύρος των επιπτώσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, προτείνουν τη θεώρηση της Ανατολικής Μεσογείου ως μιας αυτόνομης, «νέας» γεωγραφικής περιοχής, και όχι απλής προέκτασης των τριών ηπείρων –Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής– με στόχο να επιτευχθεί η αρμονία και η ισορροπία μεταξύ των γειτονικών κρατών μέσα από μια νέα θέαση των συμφερόντων τους.
