Μετά την εμφάνισή του τον Σεπτέμβριο του 2011 στο Πάρκο Ζουκότι της Νέας Υόρκης, το κίνημα Occupy εξαπλώθηκε σε δεκάδες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Χάρη σ’ αυτούς τους πυρήνες, άρχισε να διαμορφώνεται μια νέα παγκόσμια συνείδηση αντίστασης στην εξουσία του κεφαλαίου. Ο Νόαμ Τσόμσκι, με τις δημόσιες παρεμβάσεις του, ενθάρρυνε τη συμμετοχή στους συλλογικούς αγώνες για την ισότητα, την ελευθερία και τη δημοκρατία. Υποστήριξε από την πρώτη στιγμή το κίνημα και ένωσε τη φωνή του με αυτές που ασκούν κριτική στην κυριαρχία των πολυεθνικών εταιριών και στη διαφθορά που επιφέρει αυτή.
Μέσα από συζητήσεις με συμμετέχοντες στο κίνημα Occupy, ο Τσόμσκι διερευνά τα αίτια των κυριότερων προβλημάτων της εποχής μας, τα οποία ωθούν τους ανθρώπους στη διαμαρτυρία. Τα κεντρικά ερωτήματα που θέτει είναι: Πώς φτάσαμε ως εδώ; Με ποιον τρόπο οι πλούσιοι, που αποτελούν μόλις το 1% του πληθυσμού του πλανήτη, διαιωνίζουν την ηγεμονία τους πάνω στο υπόλοιπο 99%; Πώς μπορούμε να αποδομήσουμε την τεχνοκρατική αντίληψη της πρωτοκαθεδρίας της οικονομίας έναντι της πολιτικής; Ποια είναι η ποιότητα της σημερινής δημοκρατίας; Πώς μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της ανάπτυξης προκειμένου να εξασφαλίσουμε την ισότιμη κατανομή του παγκόσμιου πλούτου;
Το Occupy αποτελεί μια ακόμα ζωτική συνεισφορά του Τσόμσκι στη βιβλιογραφία της αμφισβήτησης και συγχρόνως ένα κάλεσμα για να δημιουργήσουμε έναν δίκαιο κόσμο που θα βασίζεται στην αλληλεγγύη.
