Πόσο µπορεί να διαβρώσει η απληστία; Πόσο µακριά µπορεί να φτάσει κανείς στον βωµό του χρήµατος; Ο Ίων Λεπτουργός, ένας παροπλισµένος και απογοητευµένος µεσόκοπος άνδρας, θα εµπλακεί σε µια σκοτεινή υπόθεση, όπου κυριαρχούν η απληστία, η διαπλοκή αλλά και οι ενοχές και η επιθυµία για εξιλέωση…
Η επανεξέταση της αυτοκτονίας της κόρης µιας από τις ισχυρότερες οικογένειες της χώρας, δεκατρία χρόνια µετά, θα φέρει στο επίκεντρο ανοµολόγητα µυστικά και ανόσιες πράξεις, οδηγώντας κλιµακωτά στην αποκάλυψη του βρόµικου ρόλου των πρωταγωνιστών του δράµατος. Ο Λεπτουργός θα κληθεί να γίνει ο ερασιτέχνης ντετέκτιβ που θα βοηθήσει να απονεµηθεί δικαιοσύνη, τόσο για τους ζωντανούς όσο και για τους νεκρούς.
Στον πάτο της στοίβας υπήρχε ένας φάκελος της ίδιας ποιότητας, µα η ετικέτα του ήταν πιο αναλυτική: Για την αυτοκτονία της Άννας Βαρβάκη: Υπόθεση κλειστή µε απόφαση δικαστηρίου. Ο φάκελος άρχιζε µε αποκόµµατα εφηµερίδων, έδειχνε να συνεχίζει µε πολύ λεπτοµερείς συνοµιλίες µε συγγενείς της Βαρβάκη, κάτι αποκόµµατα εισιτηρίων, εκνευριστικά άσχετα, µια φωτογραφία από ένα κλασικό µεσοαστικό διαµέρισµα και ένα αντίγραφο από ιατροδικαστική έκθεση. Καθαρό και σαφές. Απόλυτο και τελεσίδικο. Κακώσεις που δικαιολογούνται από πτώση. Θάνατος. Ταφή. Στο τέλος, στον φάκελο, σε φόντο µαύρο, όπως στις ταινίες, και κάτω από τα λιγοστά αυτά παλιόχαρτα, άσπρα φύλλα. Σκέτα, κρύα και αποκρουστικά άσπρα φύλλα. Τα ανασήκωσε αφηρηµένα. Μόνο στο τελευταίο υπήρχε ζωγραφισµένη µια φατσούλα, άτεχνη, παιδική, και από κάτω οι λέξεις: Θου βου, Ίωνα, Θου βου…
