Μια μέρα με είπες “πεταλούδα μου”, γιατί τα πέπλα της ουράς μου λικνίζονταν σαν βεντάλια όλο νάζι. Κόντεψα τότε να πνιγώ από τα γέλια!
Μα δε σταμάτησα να κάνω φιγούρες κι εσύ μου έλεγες γλυκά να συνεχίσω. Αχ, τι όμορφα όταν με είπες όμορφο!
Να λοιπόν που για χάρη σου, Αγάπη, εγώ, ο Χαπ Χαπ σου, έγινα και πεταλούδα.
Πόσο, μα πόσο τυχερό αισθάνομαι, που ζω εδώ κοντά σου!
Αν και είμαι ένα τόσο δα μικρό ψαράκι, έχω καρδιά μεγάλη…” (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
“Χαιρετίζω με ενθουσιασμό την τρυφερή αυτή ιστοριούλα που ξετυλίχτηκε διάφανη ανάμεσα σ’ ένα ψαράκι κι ένα κορίτσι. Ιστοριούλα που ομορφαίνει τον γκρίζο κόσμο μας, πλημμυρίζοντάς τον με πολύχρωμα συναισθήματα που τόσο τα έχουμε ανάγκη στις μέρες μας”