Κάτω από τον τίτλο Η πρωτεύουσα των προσφύγων βρίσκεται η πόλη και η κοινωνία της σημερινής Θεσσαλονίκης. Ο τόμος αυτός είναι ο δεύτερος της σειράς, με πρώτον εκείνον που φέρει τον τίτλο Το δικό μας αίμα.
Στον πρώτο τόμο γινόταν περισσότερο λόγος για την ίδια την πόλη – την πόλη των ημερών του Γιώργου Ιωάννου – ενώ σ’ αυτόν τον δεύτερο γίνεται κυρίως λόγος για τους σημερινούς ανθρώπους της, την κοινωνία της και τις συνθήκες των τελευταίων δεκαετιών της, που επέδρασαν έτσι κι αλλιώς. Θα ακολουθήσουν, αργότερα, και άλλοι τόμοι για τη Θεσσαλονίκη – όσοι θα γίνει δυνατό…
Ο συγγραφέας εδώ παρουσιάζεται πολύ πιο απερίφραστος απ’ ό,τι στον προηγούμενο τόμο, για τι το πάθος ανεβαίνει όταν μιλάς για τους ανθρώπους της εποχή σου και της κοινωνίας σου. Η προσπάθεια για αυτογνωσία αφήνει συχνά, και στον συγγραφέα και στον αναγνώστη. Μια πικρή γεύση.
