Γυμνά καφέ κλαδιά με φόντο ένα λοξό φεγγάρι
(Και Κάτι που σαλεύει στο δάσος),
Φύλλα που θροΐζουν και επιστρέφουν από τους νεκρούς,
Κλαδιά που γνέφουν πονηρά στο φως
(Και Κάτι που βαδίζει στο δάσος).
Ριγώντας και στρίβοντας, τα φύλλα ζωντανεύουν!
Σταλμένα από τον Θάνατο σε ξέφρενο χορό!
Κι ο Φόβος… ο άκρατος Φόβος ξεπροβάλλει μέσα από το δάσος!
Το φθινόπωρο είναι η εποχή που η καταχνιά τυλίγει τα πρωινά και μια δροσιά σκεπάζει τα βράδια, αλλά καθώς τα φύλλα αρχίζουν να πέφτουν, οι νύχτες γίνονται μεγαλύτερες και οι σκιές μακραίνουν…
Απομονωμένα αγροτόσπιτα, μυστηριώδεις επαύλεις και καταραμένοι τάφοι είναι μερικά από τα σκηνικά για τις 12 ιστορίες της αγαπημένης Agatha Christie στις οποίες πρωταγωνιστούν, μεταξύ άλλων, οι συνήθεις ύποπτοι: Μις Μαρπλ και Ηρακλής Πουαρό.
