Βερολίνο 1947, αρχές του Ψυχρού Πολέµου: Ο επιθεωρητής Οπενχάιµερ φτάνει στη σκηνή του εγκλήµατος. Δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία. Το θύµα είναι ένας ληστής που πιάστηκε επ’ αυτοφώρω από τον ιδιοκτήτη του σπιτιού. Εκ πρώτης όψεως όλα δείχνουν ότι πρόκειται για αυτοάµυνα. Ο Οπενχάιµερ, όµως, έχει ορισµένες αµφιβολίες σχετικά µε την αλληλουχία των γεγονότων, αµφιβολίες που σύντοµα θα επαληθευτούν όταν ένα διαβατήριο µε το όνοµα του δράστη της επίθεσης βρεθεί στο σπίτι του δολοφονηµένου. Όταν και ο επιθεωρητής Μπίλχαρντ βρεθεί βαριά τραυµατισµένος µέσα σε ένα κτίριο παγιδευµένο µε εκρηκτικά, ο Οπενχάιµερ θα ανακαλύψει ότι είναι µπλεγµένος σε ένα κύκλωµα παράνοµης φυγάδευσης ναζί. Πρώην µέλη των SS περνούν, µέσω Βατικανού, στην Αργεντινή ακολουθώντας το λεγόµενο «Εξπρές των αρουραίων». Οι υποστηρικτές των ναζί εξακολουθούν να βρίσκονται σε υψηλές θέσεις — όπως επίσης και στην αστυνοµία του Βερολίνου…
Η ΠΕΜΠΤΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ ΟΠΕΝΧΑΪΜΕΡ
