Η ΑΡΒΑΝΙΤΙΣΣΑ ΔΑΣΚΑΛΑ

Η Λευκή γεννιέται χλωμή κι ετοιμοθάνατη στην αρβανίτικη οθωμανοκρατούμενη κωμόπολη Μανδρίτσα της Δυτικής Θράκης λίγο πριν τον επιθανάτιο ρόγχο του 19ου αιώνα. Την σώζει από βέβαιο θάνατο ο δεκατριάχρονος γείτονάς της Αντζελής, βουτώντας την αντί για αεροβάπτισμα στο αναζωογονητικό νερό του ποταμού Κιζίλ Ντερέ που περνά δίπλα από την κώμη. Μεγαλώνοντας, παρά την εύθραυστη ιδιοσυγκρασία της, είναι προικισμένη με έμφυτη ενόραση και σώζει τους συγχωριανούς της από απανωτές καταστροφές, εξοντώνοντας με τον δικό της τρόπο μοχθηρούς Νεότουρκους και διαβόητους κομιτατζήδες. ʼριστη μαθήτρια στο Παρθεναγωγείο της Μανδρίτσας, στέλνεται μετά την αποφοίτησή της στην Αδριανούπολη να συνεχίσει τις σπουδές και να γίνει διδασκάλισσα για να μορφώσει τις άβγαλτες Αρβανίτισσες κορασιές της κώμης της. Ερωτεύεται τον νεαρό Γκριγκόρ, Βούλγαρο και γυιό μισητού αρχικομιτατζή. Συγγενείς και συγχωριανοί την αποστρέφονται. Θα μπορέσει να εντάξει τον αγαπημένο της στην οικογένεια και στην κοινωνία της κώμης της; Θα κατορθώσει να αποσοβήσει τον εκπατρισμό των Μανδριτσιωτών και την αποπομπή τους στην ελεύθερη Ελλάδα, σώζοντάς τους από τη μανία των Βουλγάρων κομιτατζήδων;