Η Ελένη Δικαίου επανέρχεται με ένα νέο εφηβικό μυθιστόρημα το οποίο περιέχει υπερφυσικά στοιχεία και μια κλιμακωτή δράση που δανείζεται στοιχεία θρίλερ, κρατώντας έτσι αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη ως το τέλος.
Η Ανδριανή είναι τελειόφοιτη Λυκείου, από εύπορη οικογένεια, η οποία απέτυχε στις Πανελλήνιες εξετάσεις. Οι γονείς της βρίσκονται σε διάσταση και η μητέρα της εμπιστεύεται έναν άντρα που της πουλάει ένα σαλέ σε μια ορεινή περιοχή, το οποίο πρέπει να λειτουργήσει προκειμένου να επιβιώσουν οικονομικά. Έτσι, ακολουθεί με βαριά καρδιά τη μητέρα της στο βουνό όπου οι δυο τους διαπιστώνουν πως το σαλέ είναι υπό διάλυση και δύσκολα θα μπορέσει να λειτουργήσει. Παρά τις πολύ σημαντικές διαφωνίες τους, εργάζονται γι’ αυτόν τον κοινό σκοπό ενώ η Ανδριανή, απομονωμένη από τον έξω κόσμο, βρίσκει παρηγοριά σε ένα μισογκρεμισμένο σπίτι στο οποίο επικοινωνεί τα συναισθήματά της. Το εγκαταλειμμένο αυτό σπίτι αποτελεί θεματοφύλακα της μνήμης του τόπου. Εκεί συναντά και έναν παράξενο άντρα, τον Άντζελο, ο οποίος τη γοητεύει με τα λόγια και τη στάση του, και για τον οποίο γρήγορα αναπτύσσει ερωτικά συναισθήματα.
Στο μυθιστόρημα αυτό, η καλή συγγραφέας αναπτύσσει τη σχέση μάνας-κόρης, διαχειρίζεται τις κρίσεις που περνά η σχέση τους αλλά και το χάσμα των γενεών ανάμεσά τους, αναδεικνύει ευφάνταστα τη μοναξιά της ηρωίδας στο βουνό βάζοντάς την να συνδιαλλαγεί με το υπερφυσικό. Πετυχαίνει τέλος την ώσμωση τοπίου και ανθρώπων στην πολύ ενδιαφέρουσα σκηνή καταδίωξης, παραδίδοντας, εντέλει, το καλύτερο μυθιστόρημα των τελευταίων χρόνων – το οποίο κρατάει τον αναγνώστη τόσο με την πλοκή του, όσο και με τον αφηγηματικό του τρόπο.
