Ο Λέανδρος Μίρκας εργάζεται ως ανώτερο στέλεχος στο υποκατάστημα της τράπεζας Athlon στην Αθήνα. Πέρα από την αγάπη του για την κλασική μουσική, τις τέχνες και τη λογοτεχνία, πέρα από το ακαδημαϊκό ύφος και το υψηλό κοινωνικό γόητρο, διαγράφεται σύντομα το προφίλ ενός άθλιου, ενός εγκληματία.
Μέσα από μια δική του φιλοσοφική θεώρηση, αγωνίζεται να πείσει πως η οικονομία είναι μια επιστήμη που απέχει από τους φραγμούς της ηθικής και βρίσκεται πέρα από τα όρια του Καλού ή του Κακού. Αυτό το ουδέτερο πεδίο θεωρεί πως είναι ο χώρος που κινείται και ο ίδιος, εκεί όπου ο σκοπός δικαιολογεί τα μέσα, εκεί όπου το χρήμα εξαγοράζει τα πάντα. Περίπου τα πάντα…
Τι είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο τόσο αδίστακτο και ανικανοποίητο; Η ίδια η ζωή, απαντά εκείνος.
Ένα οικονομικό-ψυχολογικό μυθιστόρημα με επίκεντρο τη συμβολή του χρηματοπιστωτικού τομέα στην κρίση του 2008 από τη σκοπιά του ανθρώπινου παράγοντα και του πάθους της απληστίας.
«Όλα ζυγίζονται στο ζύγι του πλούτου και αργά ή γρήγορα προκύπτει η τιμή τους, όλα πωλούνται ή εξαγοράζονται, η υπόληψη, τα υλικά αγαθά, η χλιδή, η καλή υγεία, η περίθαλψη, η εξυπηρέτηση, οι όμορφες γυναίκες. Φανταστείτε κάτι αντίστοιχο με την απεικόνιση της τυφλής Δικαιοσύνης, αλλά με μια προκλητικά ντυμένη γυναίκα να κρατά τη ζυγαριά. Αυτή είναι η καθολική πόρνη, η προσωποποίηση του χρήματος, που κρατά στα χέρια τη μοίρα του καθενός. Άλλος την ποθεί, την ονειρεύεται, άλλος τη θωπεύει και άλλος κοιμάται μαζί της, κανείς πάντως δεν την κοιτά αδιάφορα, κανένας δεν μπορεί να μη φλερτάρει λιγάκι μαζί της».
